Η ψυχοπαθολογία του Έρωτα είναι αυτό που εκφράζουν οι θερεπευόμενοι όταν μας λένε: « Δεν μπορώ χωρις αυτόν/αυτή, είναι η ζωή μου, δεν ξέρω ποιος είμαι, που πατάω, που βρίσκομαι, εάν δεν μου απαντήσει στα μηνύματά μου ή στις κλήσεις μου κ.α.».

Σκέψεις σαν κι αυτές δείχνουν πως το άτομο δεν έχει αυτοσυγκρότηση γενικά ή την έχει χάσει τουλάχιστον την περίοδο του έρωτα που διανύει, έχει πολυ απλά αποσταθεροποιηθεί.

Η αποσταθεροποίηση στις σχέσεις είναι συχνή. Εάν δεν επανέλθει σημαίνει πως το άτομο δεν αποδίδει μόνο του νόημα στη ζωή του, αλλά απαραίτητα βασίζεται σε κάποιον έξω από αυτόν για να τον κάνει χαρούμενο, βιώνοντάς το ως αδιέξοδο. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να βοηθιέται ο θεραπευόμενος να ξεκαθαρίσει εάν ο άνθρωπος με τον οποίο συσχετίζεται είναι ένας υγιής ή παθολογικός έρωτας.